Από τις βασικότερες δυσκολίες που μπορεί αν συναντήσει κάποιος σε μία εκτός δρόμου εξόρμηση. Με μεγάλη ποικιλία σε βάθος, ύψος και πλάτος. Τα πολύ μικρά μπορεί να μην γίνουν καν αισθητά από ένα καλό τετρακίνητο. Τα υπόλοιπα θα χρειαστούν από μέτρια έως μεγάλη προσπάθεια, ανάλογα με το μέγεθος και την μορφή τους.

Τα χαντάκια αντιμετωπίζονται απλά με το να τα περνάμε υπό γωνία και όχι κατά μέτωπο. Με τον τρόπο αυτό μειώνεται η πιθανότητα να τραυματίσουμε τους προβόλους, αφού τα ελαστικά είναι αυτά που αντιμετωπίζουν πρώτα την απέναντι όχθη. Τι θέλει προσοχή; Το βάθος! Αν είναι μεγάλο, η αρχική πλευρική κλίση μπορεί να πάρει δραματικές διαστάσεις, που μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε ανατροπή. Αν το αυτοκίνητο δεν έχει μπλοκέ διαφορικό σε έναν από τους δύο άξονες, χρειάζεται λίγη φόρα για τη στιγμή που θα μείνουν στο αέρα δύο τροχοί, ένας από κάθε άξονα. Το κεντρικό διαφορικό θα πρέπει να είναι μπλοκαρισμένο σε ένα τέτοιο πέρασμα. Λίγη προσοχή χρειάζεται και στην έξοδο, μιας και ο πίσω πρόβολος είναι μεγαλύτερος και βρίσκει πιο εύκολα.

Στα αναχώματα η κατάσταση είναι λίγο πιο περίπλοκη. Αν το ανάχωμα είναι οριακό για την γωνία ράμπας του αυτοκινήτου, το περνάμε με σχετική φόρα, πατώντας τέρμα το γκάζι στην κορυφή του, για να σηκωθεί το εμπρός μέρος και να περάσει η κοιλιά. Αν το ανάχωμα είναι πιο κάθετο, τοποθετούμε το αυτοκίνητο παράλληλα με τον άξονα του αναχώματος, στρίβουμε το τιμόνι προς το ανάχωμα για να συναντήσει ο τροχός πρώτος την ανωμαλία και πατάμε αποφασιστικά το γκάζι. Αν στην κορυφή του αναχώματος το αυτοκίνητο έχει αποκτήσει κάποια ταχύτητα, θα περάσουμε με θεαματικό τρόπο ένα δύσκολο εμπόδιο.